Tra­dy­cyj­ne wraz z na­dej­ściem Adwen­tu roz­poczy­na­my w na­szej pa­rafii akcję Adwen­to­we Drzew­ko Do­broci. Na drzew­ku u­sta­wio­nym przed ob­ra­zem Je­zu­sa Mi­ło­sier­nego znaj­du­ją się a­nioł­ki, a na nich wy­pi­sa­ne kon­kret­ne po­trze­by. W tym roku akcja u­kie­run­ko­wa­na jest zwłasz­cza na pomoc poszkodowanym w powodzi na Dolnym Śląsku. Pro­si­my o za­branie z drzew­ka a­nio­ła i przy­go­towa­nie pacz­ki zgod­nie z o­pi­sem. Go­towe pacz­ki można po­zosta­wić pod cho­in­ką, przy­nieść do za­kry­stii lub na furtę na­sze­go domu. Ważne jest, aby do pacz­ki do­łą­czyć a­nioł­ka z o­pi­sem, tak aby przy­go­towa­na pomoc mogła tra­fić do kon­kret­nej osoby.

Ser­decz­nie za­pra­szamy na ro­ra­ty – Msze świę­te ku czci Naj­święt­szej Maryi Panny. Ro­ra­ty spra­wu­je­my przez cały Adwent, w dni po­wsze­dnie, o godz. 6.30. Dzie­ci na ro­ra­ty za­pra­szamy szcze­gól­nie w po­nie­dział­ki i środy o godz. 16.30 do dolnego kościoła. Pro­si­my, aby dzie­ci przy­no­si­ły lam­pio­ny. Ro­ra­ty w kla­sycz­nym rycie rzym­skim – w czwart­ki i so­boty, o godz. 6.15, rów­nież w dol­nym ko­ście­le.

Już po raz ko­lej­ny w na­szym parku miej­skim od­by­ły się ple­nero­we re­ko­lek­cje „Stre­fa Mocy”. Po­prowa­dził je Witek Wilk wraz ze współ­pra­cow­ni­kami. Na re­ko­lek­cje skła­dały się kon­fe­ren­cje, świa­dec­twa, wspól­ne u­wiel­bienie Boga. Można było sko­rzy­stać z sa­kramen­tu po­ku­ty i po­jed­na­nia. Z kon­cer­ta­mi wy­stą­pi­li: Mar­cin Sty­czeń, „HERES / Wyr­wa­ni z nie­wo­li”, Syl­wia Wilk, Ful Power Spi­rit, Dia­ko­nia Uwiel­bienia z Gli­nian­ki, Syl­wia Ha­zbo­un. Or­ga­ni­zato­rami re­ko­lek­cji były wspól­no­ty Sz­ko­ły Nowej Ewan­ge­li­zacji z Otwoc­ka.

„Nie­skoń­czoną mi­łość swoją Ch­ry­stus pra­gnął prze­lać w serca wier­nych, i w tym celu u­sta­no­wił ten sa­krament, gdy wraz z u­cznia­mi spo­ży­wał o­stat­nią wie­czerzę, tuż przed o­dej­ściem z tego świa­ta do Ojca. Usta­no­wił go jako trwa­łą pa­miąt­kę swej męki, pa­miąt­kę speł­nia­ją­cą dawne o­biet­nice, naj­więk­szy ze wszyst­kich Jego cudów. Miała być ona po­cie­chą dla tych, któ­rych za­smu­ci­ło Jego o­dej­ście ze świa­ta”. (św. To­masz z Akwi­nu, Opu­sculum 57)