Różni lu­dzie wy­zna­ją różne re­li­gie. Każda re­li­gia po­sia­da na­to­miast swoje sym­bole, cha­rak­te­ry­stycz­ne znaki. Tak jak sym­bolem chrze­ści­jań­stwa stał się przed wie­ka­mi krzyż i ryba, tak anch jest sym­bolem sta­ro­żyt­nej re­li­gii Egip­tu.

Czer­wo­na nitka to jeden z wielu do­stęp­nych dziś, po­pu­lar­nych ta­li­zmanów. We­dług pro­pa­gatorów tego za­bo­bonu, ma on no­szą­cych go, chro­nić przed wpły­wem złego oka, a także za­pew­nić im po­wodze­nie i zdro­wie. O czer­wo­nej nitce pisał już Hen­ryk Sien­kiewicz w „Po­topie”: „Dia­beł tu nie po­może, nie tylko czer­wo­na nitka!...”. Ta­li­zman ten znany od dawna w wielu kra­jach globu ziem­skiego, do­tarł także do Pol­ski. W po­szcze­gól­nych kra­jach przy­bie­ra on różne zwy­cza­je: np. w Buł­ga­rii w świę­ta ro­dzin­ne od­wie­dza­jąc krew­nych, wrę­cza się im pre­zen­ty, w po­sta­ci bu­tel­ki rakii prze­wią­za­nej czer­wo­ną nitką (za hu­ba­vo – na szczę­ście – jak się twier­dzi). Nitka znana jest także na Wscho­dzie, w prak­ty­ce Feng Shui „mo­ne­tę po­je­dyn­czą nosi się w port­fe­lu, trzy – po­wią­za­ne ko­niecz­nie czer­wo­ną nitką – np.– na­kle­ja się na księ­gę przy­cho­dów”.