„Dzię­ku­je­my Ci Janie Pawle II, że po­tra­fi­łeś mówić do nas ludzi mło­dych, że  mia­łeś tyle siły i od­wa­gi, by za­nieść Boga tam, gdzie nikt z nas sobie nie wy­obra­żał. Dzię­ku­je­my, że mó­wi­łeś co jest naj­waż­niej­sze w życiu. Dzię­ku­je­my, że u­czy­łeś nas spo­glą­dać do­koła i wi­dzieć bliź­nie­go” – ta­ki­mi sło­wa­mi, mło­dzież dzię­ko­wa­ła, za wiel­kiego Po­la­ka – św. Jana Pawła II .

W nie­dzielę, 11 paź­dzier­nika w na­szej pa­rafii ob­chodzi­liśmy XX Dzień Pa­pie­ski. Te­go­rocz­nym ha­słem było: «Totus Tuus». Wo­lon­ta­riu­sze SK Ca­ri­tas ze Sz­ko­ły Pod­sta­wowej nr 12 włą­czy­li się w przy­go­towa­nie o­pra­wy li­tur­gicz­nej Mszy św. z u­dzia­łem dzie­ci. W duchu wdzięcz­no­ści za pon­ty­fi­kat św. Jana Pawła II, do przy­go­towa­nej o­kolicz­no­ściowej de­ko­ra­cji zo­sta­ły przy­nie­sio­ne 3 za­palo­ne świe­ce. Nie za­brakło też pie­śni „Barka” w wy­ko­na­niu pa­rafial­nej scho­li.

A po Mszach św. tra­dy­cyj­na zbiór­ka na pro­gram sty­pen­dial­ny Fun­da­cji „Dzie­ło No­we­go Ty­siąc­le­cia” prze­zna­czo­ny na pomoc dla zdol­nej mło­dzie­ży po­chodzą­cej ze sła­biej sy­tu­owa­nych ro­dzin.

Osiem­dziesiąt jeden lat temu Pol­ska padła o­fia­rą zbroj­nej na­pa­ści Związ­ku So­wiec­kiego. Kon­se­kwen­cją a­gre­sji so­wie­tów była rów­nież zbrod­nia ka­tyń­ska, w ra­mach któ­rej, z roz­ka­zu Sta­li­na funk­cjo­na­riusze NKWD wio­sną 1940 roku za­mor­dowali około 22 tys. pol­skich jeń­ców – o­fi­ce­rów, po­li­cjan­tów, u­rzęd­ni­ków, na­ukow­ców, le­ka­rzy, wzię­tych do nie­wo­li po 17 wrze­śnia 1939 roku. Dziś wszyst­kim po­le­głym i po­mor­dowa­nym na Wscho­dzie od­da­je­my hołd. Wiecz­ny od­poczy­nek racz im dać, Panie!

Skrom­niej­sze niż zwy­kle ob­chody Uro­czy­sto­ści Najśw. Ciała i Krwi Pań­skiej nie prze­szko­dzi­ły nam w godnym oddaniu czci Ch­ry­stu­so­wi o­bec­nemu w Naj­święt­szym Sa­kramen­cie. Msza św. i pro­ce­sja Eu­cha­ry­stycz­na zgro­ma­dzi­ły sporą rze­szę pa­rafian. Cz­te­ry oł­ta­rze u­sy­tuowa­ne były w tym roku w parku przy ko­ście­le.

Pięć­dzie­siąt dni o­kre­su Zmar­twych­wstania Pań­skie­go za­my­ka w na­szej pa­rafii świę­to pa­tro­nal­ne – Uro­czy­stość Ze­sła­nia Ducha Świę­te­go. Już w so­bot­ni, wi­gilij­ny wie­czór wzy­wa­li­śmy Ducha Świę­te­go. Nasze czu­wa­nie roz­począł Aka­tyst do Ducha Świę­te­go.

Zaś w sam dzień od­pu­stu świę­towaliśmy pod­czas każ­dej Mszy św. Po głów­nej Eu­cha­ry­stii, o godz. 12.30, przed wy­sta­wio­nym Naj­święt­szym Sa­kramen­tem, od­mó­wi­liśmy Li­ta­nię do Ducha Świę­te­go i od­śpie­wa­liśmy dzięk­czyn­ne „Te Deum”. Ra­do­sne świę­towanie Pięć­dzie­siątnicy za­koń­czy­ła „Go­dzi­na u­wiel­bienia” – mo­dli­twa śpie­wem i ad­o­racja Naj­święt­sze­go Sa­kramen­tu.

Ostat­nią czę­ścią na­sze­go świę­to­wa­nia była do­rocz­na piel­grzym­ka do Matki Bożej Swoj­czow­skiej, któ­rej wi­ze­ru­nek czczo­ny jest w ko­ście­le św. Win­cen­tego à Paulo.