Od lat po­wojen­nych w ko­ście­le św. Win­cen­tego à Paulo czcią wier­nych cie­szy się wi­ze­ru­nek Matki Bożej Śnież­nej po­chodzą­cy ze zbu­rzo­ne­go ko­ścioła w Swoj­czowie na Wo­ły­niu. Co roku nasi pa­rafianie piel­grzy­mu­ją, dzień po od­pu­ście pa­rafial­nym, do Pa­tron­ki na­sze­go mia­sta. Tak było i tym razem. Przy­byli­śmy po­kłonić się Matce Naj­święt­szej dzię­ku­jąc Bogu za Jej wsta­wien­nic­twem za wszel­kie łaski, któ­rych do­zna­li­śmy w mi­nio­nym roku.

Uro­czy­stość Ze­sła­nia Ducha Świę­te­go koń­czy okres wiel­ka­noc­ny. Tego dnia nasza wspól­no­ta pa­rafial­na ob­chodzi świę­to pa­tro­nal­ne – od­pust. Jak co roku świę­towanie ma wy­miar za­rów­no du­cho­wy jak ma­te­rial­ny. Przed po­łu­dniem gro­ma­dzi­liśmy się na Mszach św., a o godz. 12.30 u­ro­czy­stej Eu­cha­ry­stii oraz pro­ce­sji prze­wod­ni­czył ks. Cze­sław Pa­rzy­szek SAC.

Ra­dość zmar­twych­wstania prze­dłu­ży­li­śmy u­czest­ni­cząc w pro­ce­sji i Mszy św. re­zu­rek­cyj­nej. Wy­cho­dząc poza świą­ty­nię, o­głosi­liśmy świa­tu, że Jezus żyje, zmar­twych­wstał, wy­peł­nił to, co za­po­wie­dział.

Czym ta noc róż­ni się od in­nych? To py­ta­nie, które pada na u­czcie pas­chal­nej wy­znaw­ców re­li­gii Moj­że­sza, mocno wy­brzmie­wa­ło rów­nież dziś, pod­czas uczty pas­chal­nej No­we­go Przy­mie­rza. Stary Te­sta­ment u­dzie­lał ja­snej od­powie­dzi świę­tu­ją­cym Pa­schę. A dla nas, czym ta noc różni się od in­nych? Od­po­wiedź jest pro­sta: tej nocy Jezus skru­szyw­szy więzy śmier­ci jako zwy­cięz­ca wy­szedł z ot­chła­ni. Ch­ry­stus zmar­twych­wstał! Praw­dzi­wie zmar­twych­wstał!