Nie ma ta­kie­go skle­pu, nie ma ta­kie­go su­per­mar­ketu, w któ­rym ku­pisz taki Chleb. Nie ma nawet naj­wspanial­szej pie­kar­ni, która u­pie­kła­by choć­by mały bo­che­neczek ta­kie­go Ch­le­ba. Ten Chleb, który dziś po­ka­zali­śmy ca­łe­mu świa­tu, znaj­dziesz wy­łącz­nie w Ko­ście­le. Tylko ka­płan ma taką moc, żeby chleb po­wsze­dni stał się tym Ch­le­bem – Cia­łem na­sze­go Zba­wi­cie­la. I wła­śnie ta ta­jem­ni­ca jest i­sto­tą dzi­siej­szej u­ro­czy­sto­ści.

— Dzię­ki Du­cho­wi Świę­te­mu Ko­ściół ma za­wsze dwa­dzie­ścia lat — po­wie­dział w dzi­siej­szej ho­mi­li ks. Zenon Hanas SAC, pro­win­cjał, który prze­wod­ni­czył u­ro­czy­sto­ściom pa­tro­nal­nym na­szej pa­rafii. A trwa­ły one od rana. Kul­mi­na­cyj­nym mo­men­tem świę­to­wa­nia była od­pu­stowa suma i pro­ce­sja eu­cha­ry­stycz­na. Po­połu­dniu zaś ra­dość roz­la­ła się wokół ko­ścioła, gdzie trwał fe­styn z wie­lo­ma a­trak­cjami. Gwar cichł tylo na czas Mszy św. i Go­dzi­ny Uwiel­bienia, która dziś, wy­jąt­ko­wo, nie od­by­ła się we­wnątrz świą­ty­ni, ale na sce­nie przed nią. Naj­wy­tr­wal­si cze­ka­li do godz. 21.00 na roz­losowa­nie głów­nych na­gród lo­te­rii fan­to­wej. Tuż przed 22.00 bło­gosła­wień­stwo Ks. Pro­bosz­cza ro­ze­sła­ło nas do domów. Już cze­ka­my na ko­lej­ne od­pu­stowe u­ro­czy­sto­ści za rok.

Wi­gilia Pa­schal­na sta­no­wi cen­tral­ny mo­ment Ta­jem­ni­cy Pa­schal­nej: w niej bo­wiem do­peł­nia się wszyst­ko, co roz­wa­żamy i prze­ży­wa­my w Wiel­ki Czwar­tek i Wiel­ki Pią­tek. Jest to czu­wa­nie na cześć Pana i o­cze­ki­wa­nie na Jego chwa­leb­ne zmar­twych­wstanie. Wi­gilii Pa­schal­nej prze­wod­ni­czył ks. Da­riusz Wa­lasek SAC.

W Wiel­ką So­botę trwa­my na mo­dli­twie przy Bożym Gro­bie z na­dzie­ją o­cze­ku­jąc zmar­twych­wstania Zba­wi­cie­la. Do ko­ścioła przy­nie­śliśmy po­kar­my na wiel­ka­noc­ny stół, aby je po­świę­cić.